Drie-landen-punt

Het is ongeveer 3 uur rijden naar de grens met Israël en we komen daar samen met een bus vol reizigers aan die ook de grens over moeten. We mogen niet met de auto de grens over maar moeten lopen net als alle passagiers uit de bus. Onze gids zegt dat we moeten opschieten en zet het op een lopen en wij er achter aan, hij wil de bus voor blijven. We worden gecontroleerd en de bagage gaat door de scanner, 3 meter verderop worden we weer gecontroleerd en de bagage gaat door de scanner en dit tot 5 maal toe, we snappen dat als we achter de bus passagiers waren dat dit uren ging duren. Maar we zijn in Israël en het valt ons meteen op dat het hier erg schoon en groen is en de wegen en rotondes zijn netjes aangelegd, heeeel anders dan in Egypte. Na 20 minuten rijden komen we aan bij de grens met Jordanië en hier begint het hele verhaaltje opnieuw. Bagage controleren etc maar na een paar stempels in onze pas te hebben gekregen zijn we dan eindelijk in Jordanië. Ook hier is het schoon langs de wegen en er ligt prima asfalt. Onderweg komen we een aantal bedoeïenen tenten tegen want in de winter trekken ze richting de kust omdat hier dan genoeg voedsel te vinden is voor hun schapen. In de winter sneeuwt het hier namelijk altijd en veel. Het Jordaanse landschap is een troosteloos landschap van kale bergen en zand, groeien doet hier eigenlijk niets.
Wel veranderen de bergen van rood langs de kust, Wadi Rum, naar geel meer landinwaarts. In Petra aangekomen valt ons op dat het hier relatief fris is, veel wind en een temperatuur van maar rond de 25''. Petra ligt dan ook op ongeveer 700 meter boven zeeniveau