Sekumpul en Hindoe-tempels

Gisterenmorgen weer vroeg uit de veren om dolfijnen te spotten. Vanaf het strand stappen we, met 4 toeristen, in een typische Balinese vissersboot en we varen richting de zee. Helaas zijn we ook hier weer niet de enigen die dit doen, de zee is vol bootjes. Gelukkig zien we wel een aantal dolfijnen zwemmen maar ze willen niet echt op de foto want dan duiken ze onder of ze zwemmen een stuk verderop. Na dit avontuur is het tijd voor ontbijt en zwembad hangen.
Vandaag worden we opgehaald door onze gids Ketut en hij brengt ons naar een oude
Hindoe-tempel. Om het tempelcomplex te mogen betreden moet ik een sarong aan en we moeten 20.000 roepia offeren aan de goden. Als we binnen zijn komt een oude man naar ons toe om uit te leggen hoe de tempel in elkaar steekt en dat hij uit 1865 stamt. Deze man is al aardig wat tanden verloren in de loop der jaren en die paar die nog in zijn mond staan zien er niet zo fraai uit maar nu raak ik van het onderwerp af dus terug naar de tempel. Elke hindoe tempel loopt van onderen naar boven want je wilt uiteindelijk zo hoog mogelijk eindigen (in het nirwana), maar deze tempel is een uitzondering want hij loopt eerst naar beneden om daarna pas weer omhoog te gaan.
Dit wil zeggen dat je je karma niet kunt ontlopen en wat je geeft zul je uiteindelijk ontvangen.
Hierna rijden we door naar Sekumpul waar een waterval in het oerwoud is. Een andere gids gaat hier met ons op pad, we moeten nog een flink stuk lopen over een pad richting waterval. Ondertussen leren we een hele hoop over de omgeving.
Het begint met 2 Luwaks, soort kat, in een kooi.
Luwak-koffie is de duurste koffie die er bestaat, € 20 per kopje. Deze Luwaks eten de koffieboon op en poepen hem weer uit. De boon wordt niet verteerd, en nadat deze boon gewassen en gebrand is wordt van deze boon de beroemde Luwak koffie gemaakt.......smakelijk!!
Verder groeit hier overal koffie (arabica en Balinese), cacao bonen aan de bomen en kruidnagel en vanille aan de struiken. Onderweg zien we een aantal korven staan, met in elke korf een haan. Het blijken hanen te zijn die voor de hanengevechten worden gebruikt. Ze zitten een jaar alleen maar in deze korf, worden gesterkt en krijgen "krachtvoer". Na deze periode volgt het gevecht op leven en dood. Ook in Bali is dit illegaal, maar het wordt gedoogd omdat er ook hanengevechten worden gehouden bij ceremonie's in de tempels. We zien een spin in een web hangen die ongeveer 10 cm groot is en overal vliegen prachtige vlinders van klein tot groot met geweldige kleuren, maar ze willen niet op de foto. Na een lange weg en 300 trappen naar beneden en wadend door de snelstromende rivier komen we aan bij de waterval. Het is inderdaad een prachtige mooie waterval waar wij de enige zijn. Maar helaas moeten we ook weer terug en beginnen we aan de klim van de trappen en de lange weg terug en dit alles bij 35 graden en een luchtvochtigheid van 90%.
We komen (alweer) een oude man tegen die netten aan het maken is waar hij 's nachts vleermuizen mee vangt. Van het bloed van deze vleermuizen maakt hij medicijnen die tegen bloedkanker en diabetes zouden helpen. Onderweg plukt onze gids nog een aantal bladeren waar hij een papje van gaat maken omdat hij kiespijn heeft. Op onze vraag of hij niet beter naar een tandarts kan gaan zegt hij dat hij daar al geweest is en een antibiotica kuur heeft gekregen maar dat het niet helpt. Enigszins, volkomen, bezweet komen we terug bij de auto. Op weg naar huis stoppen we nog bij een modernere hindoe tempel waar we wederom de bekende sarong om moeten slaan en weer een offer brengen, roepia's, aan de goden.