Yogya en omgeving

41 km ten noordwesten van Yogyakarta ligt het grootste boeddhistische heiligdom ter wereld namelijk de Borobudur. De bouw kwam tot stand tussen 750 en 825 na Ch. Maar pas in 1814 wordt het monument weer ontdekt en sinds 1991 staat het op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Tempels moet men vaak betreden in traditionele kledij en bij binnenkomst krijgen we dan ook een sarong omgebonden en dan mogen we het complex betreden. Na een paar honderd meter staan we dan eindelijk voor de Borobudur. Het is toch iets kleiner als dat we gedacht hadden maar daarom niet minder indrukwekkend. Het is nog een hele klim naar de centrale stoepa en de terrassen rond de centrale stoepa hebben opengewerkte koepels in de vorm van mini stoepa's. In de stoepa's bevinden zich 72 boeddhabeelden en het aanraken van de beelden zou geluk met zich mee brengen. Gelukkig is het niet koud hierboven ( 8 uur in de morgen en al minstens 30 graden) en wel heel erg vochtig waardoor we flink aan het zweten komen..............klinkt niet erg lekker maar is wel waar.
Na de Burobodur gaan we richting Dieng plateau wat nog een slordige 3 uur rijden is over een Bad Road zoals onze gids het omschrijft. Het is inderdaad een Bad road want er zitten heel veel gaten in de weg en zoals alle wegen hier is hij heel druk bereden met alle mogelijke voertuigen. Maar uiteindelijk komen we toch aan bij Talaga Warnaar of het meer der kleuren. De naam dankt het meer aan het zwavelhoudende water, dat afhankelijk van het licht de kleuren geel, lichtblauw, turkoois of donkerblauw aanneemt. We nemen ook nog een kijkje bij het kratermeer Kawah Sikidag. Het kratermeer is een kolkende, kokendhete modder massa met opstijgende zwaveldampen en de lucht ruikt hier dan ook naar rotte eieren dus we blijven zoveel mogelijk uit de wind staan ( is altijd het beste........haha).We doen hierna nog een tempelcomplex nl de tempels van Arjuna. Dit zijn vijf tempels waarvan er een gewijd is aan de drie hoofdgoden van het hindoeïsme nl Shiva, Vishnoe en Brahma. Nou dat is dan weer genoeg geschiedenis voor vandaag en we nemen dezelfde bad road terug naar het hotel. Aangezien we uitgehongerd zijn schuiven we aan tafel voor een lekker dinee en we worden bedient door een vrij jonge serveerster die helaas doet alsof ze goed Engels verstaat maar dat is niet zo.
Eerst komt ze 3 keer met de verkeerde wijn en als we 2 voorgerechten bestellen en 2 hoofdgerechten wordt er maar 1 voorgerecht geserveerd..........alweer reclameren dan blijkt de eend die Leo heeft besteld niet meer voorradig te zijn en moet hij iets anders nemen. Als pleister op de wonde krijgen we een nagerecht van de keuken. Dit is 1 bolletje ijs en fruit. Mmmmmmmmm denk je dan ijs maar na 1 hapje blijkt het durian ijs te zijn. Nou wie de durian vrucht niet kent......dit is stinkkaas maar dan 3 x zo erg stinken en het smaakt ook naar stinkkaas.......
Er hangt zelfs een waarschuwing op de hotelkamer dat je absoluut geen durian mee mag nemen het hotel in. Dus jullie snappen het wel we slaan het bolletje ijs over. Leo en ik hebben alle twee de Boeddha aangeraakt in de stoepa en wat zou het ons ook alweer brengen.........?
Ik wens jullie allemaal welterusten want hier is het inmiddels 22:30 uur.