Walvissenjacht

Vanwege het slechte weer in Tofino en ook geen voorspelling van beter weer zijn we vandaag vertrokken naar Victoria. We hebben wel nog eerst een kijkje in het vissers plaatsje genomen. Het is een aardig dorpje maar ook niet meer dan dat. Op ons kwam het over als een beetje vergane glorie maar misschien dat het trieste weer hier ook debet aan is. Om toch niet helemaal voor niets zo ver gereden te hebben zijn we ook nog even langs "Long Beach" het strand geweest. Het is een mooi breed strand en ik vond het wel wat hebben. Daarna word de reis voortgezet naar Victoria.
Vandaag vrijdag hebben we eens lekker lang uitgeslapen en zijn we tegen een uur of elf met de bus die bijna voor de camping stopt naar Victoria gereden.
Het is een beetje Engels aandoende badplaats en hij werd in 1843 gesticht door James Douglas als een handelspost van de Hudsonbaaicompagnie. Er rijden hier zelf nog rode dubbeldekkers rond. Ook ligt hier het Fairmont Empress hotel dat ontworpen is door Francis Rattenbury en in 1908 werd voltooid. Dit hotel staat bekend om zijn high tea en daar wilde ik Leo vandaag eens mee verrassen. Ik moest van hem wel eerst vragen wat het zou gaan kosten wat hij vond het er erg duur uitzien. Nou dat zal wel meevallen dacht ik en daar ging ik dan naar binnen vragen wat de high tea ging kosten.............raad eens..........60 dollar per persoon exclusief................dan maar geen verrassing vandaag.
Het zonnetje was inmiddels wel tevoorschijn gekomen en dat maakte alweer veel goed.
Na een bezoek aan Subway en aan Mc Donalds zijn we op zoek gegaan naar iemand die boten verhuurde voor Whale Watching. Na een strooptocht op de kade hebben we een afspraak gemaakt bij een relatief klein bureau. De excursie zou in totaal 3,5 uur duren met "killer whale garantie". De boot was perfect, terwijl anderen er op dezelfde boot zo'n 40 mensen propten zaten wij er maar met 12. We konden dus telkens kiezen waar we wilden zitten. Binnen, buien voren (werd je gesopt) of achteren. De boot voer rustig de haven door, laverend tussen de opstijgende watervliegtuigen. Na een poosje deed hij enkele eilandjes aan om de zg "harbour seal" te spotten, ze waren er nog niet. De kapitein vertelde dat ze pas bij vloed komen. Opeens .......daar waren ze, ORKA'S !!!!
Een mannetje, twee vrouwtjes en een kleine. Wat zijn het indrukwekkende beesten.
Ze zwemmen een poosje vrij hard aan de oppervlakte, happen lucht en blijven dan een minuut of 7 onder water. Hun longinhoud is echter even groot als die van de mensen.
De ingeademde lucht wordt meteen opgeslagen in de spieren en daarom kunnen ze zolang onder water blijven. Dat vertelde een medewerkster van de organisatie die tevens een studie volgde over walvissen in Vancouver. De orka's hebben we zo een poos gevolgd. Het leek er echter meer op of zij een spelletje met ons speelden. Ze doken telkens op een niet verwachte plaats weer op. Echt heel close komen ging dan ook niet, mocht waarschijnlijk ook niet.
De uren "vaarden" om, en het werd tijd om terug te gaan. Nog even checken of de
harbour seals nu wel aanwezig waren, en ja hoor. Ze lagen op een rots te rusten zeker wel een stuk of 30.
Even een paar foto's maken en naar binnen voor de terugreis. De zon is verdwenen en inmiddels is het aardig koud geworden. Ook deze dag was niet alledaags.